Willen luisteren
Al vanaf mijn kleutertijd bestaat mijn leven uit pony’s en later paarden. Sinds 2006 bevindt Stal Beks zich in Etten-Leur. Momenteel hebben wij er thuis 13 rondlopen. Ieder jaar krijgen we 2 tot 4 veulens. Vooral de jonge paarden vond en vind ik altijd erg leuk. Nu ik wat ouder word, vind ik jonge paarden nog wel leuk, maar kies ik ook wat meer vanuit “veilig” waar ik op stap. Daarnaast wil ik een keer verder komen dan Z2 dressuur. En dat betekent toch een paard langer aanhouden.
In 2012 werd Hanne Rose geboren, vader Coverstory, moeder Seleva (ster PROK preferent prestatie van Kennedy * Rubinstein * Lucky Boy XX). Donkerbruin, op haar hoofd een kolletje, een heel dun streepje en een snebje en twee sokjes achter. Ik was verliefd. Vanaf de geboorte straalde ze “lief” uit. Ze stond snel, dronk alsof ze altijd al wist hoe het moest, halstertje kon zo om. Lopen aan een touwtje appeltje-eitje, borstelen, hoefsmid alles even ontspannen.
Einde zomer 2014 zijn we een beetje begonnen met wat grondwerk en voorjaar 2015 stapte Valesca van Toren op Hanne. Geloof het of niet: ze ging zitten, Hanne braaf, ze ging stappen, Hanne braaf, ze draafde zo los door de 20 * 60 bak! En Hanne? Braaf!
De trailer vond Hanne eerst wel wat eng, maar met de juiste hulp van Nicky Star, liep ze er na twee keer met loshangend touwtje op.
Een ideaal paard, zou je denken. Maar… er schuilt wel een addertje onder deze Heerlijke Hanne (zoals we haar op stal noemden). Ze geeft namelijk niet goed haar grens aan. De eerste keer dat ik hier achter kwam, was tijdens het trainen voor de IBOP. Ik wilde haar meer laten zien van de wereld zonder wedstrijd druk en ging, naast mijn lessen bij Nicky, ook ergens anders lessen. Ik twijfel totaal niet aan de goede bedoelingen van deze trainer, maar het was gewoon teveel voor Hanne. Ze liet niks merken tijdens de les. Deed wat ik vroeg en ging echt goed lopen. De volgende dag wilde ik weer rijden, maar kon ik er niet meer op komen. En, nadat mijn man haar vast hield, bleek ze zo stijf gespannen te zijn dat alleen wat rond stappen en draven met lange teugel lukte. Nu denk je misschien “tsja wat spierpijn” of “ach ja, jonge paarden” of “ander voer?” of “verwend paard”. Het duurde zeker 3 weken, voordat ik weer normaal aan kon galopperen.
Helaas kregen we allebei wat pech te verduren, waardoor het lessen en rijden op een laag pitje kwam. Begin 2017 waren we weer goed bezig. Ik had een startkaart aangevraagd en wilde graag nog in het winterseizoen starten.
Hanne begon wat ander gedrag te vertonen. Ze ging haar deken slopen. Ik dacht “die verveelt zich vast op stal”. Van alles bedacht voor in de stal, hengstendeken gekocht, niks hielp. Ondertussen was haar bijnaam Houdini Hanne….
Ook met longeren werd ze een boef. Met name rechtsom. Steeds omdraaien, achteruit springen, steigeren. Fysiotherapeut erbij gehaald, maar er was niks qua spieren. Ik dacht “Wie weet toch een beetje een puber. Ze is 5 jaar..”. Dus wat strenger geworden. Haar gedrag werd echter alleen maar erger. Je moest haar buiten haar stal haar deken op doen, ze beet, en met afspuiten, sprong ze ineens op mijn rug! Waarop Meggy van den Akker (trainde bij ons mee de paarden) uitriep “Het lijkt wel een hengst!”
Totdat ik weer dacht aan wat Nicky ooit tegen mij “Als een paard ander gedrag gaat vertonen, sluit dan eerst alles uit qua gezondheid”. Ik ben gaan kijken, gaan “luisteren” naar haar gedrag en ontdekte een patroon. Wel rechtsom, niet linksom. Gillen naar andere paarden. Niet meer hengstig gezien (ondertussen was het begin april). Super gespierd. Stoeien met haar ruin maatje. Een heel vieze stal. Gelukkig kwam Liesbeth de Kroon bij ons langs om een merrie te scannen. Ik vertelde haar het verhaal en zei scande ook direct Hanne. Zij dacht aan een follikel die niet door groeide. Tot haar grote schrik was het iets totaal anders. Hanne had een gezwel zo groot als een meloen op haar rechter eierstok. “Wat moet zij een pijn hebben!” zei ze. Symptomen die kunnen ontstaan bij een dergelijk gezwel zijn:
– Merrie denkt dat ze drachtig is en gaat melk geven
– Merrie is continu hengstig
– Merrie denkt dat ze een hengst is
De enige oplossing was opereren.
Ondertussen is het oktober. Hanne is weer de oude; heerlijke Hanne! Ze buigt links en rechts, loopt normaal aan de longe én heeft tot nu toe geen deken meer gesloopt! Het heeft wel even geduurd. Ze was echt het vertrouwen kwijt, maar ze heeft het weer! En ik houd mijzelf streng aan het opbouwen van trainen, echt te luisteren naar de kleinste signalen. Als Hanne tijdens de training ineens kort met haar hoofd draait, weet ik inmiddels dat het haar grens is en push ik niet verder.
Het is zo makkelijk gedrag te veroordelen, zowel bij mensen als bij dieren. En uiteindelijk bereik je het meest door de ander te willen begrijpen, echt te willen luisteren. En dat gaat verder dan “ja, ja, ze is gewoon dwars”. Wat ben ik blij dat die ene opmerking van Nicky mij is bijgebleven.
En nu? Op naar de Z2, naar de ZZ Zwaar en, wie weet, zelfs naar de Grand Prix! Ik heb er alle vertrouwen in dat Hanne en ik dit gaan bereiken, zolang ik maar naar haar wil luisteren!
Ons paard kan bestempeld worden als ‘probleempaard’. Zijn gedrag was erg wisselvallig zowel onder het zadel als aan de hand. Hij kon super lopen maar had daarnaast momenten waarin er geen land met hem te bezeilen was. Omdat hij dit ook in de omgang toonde dachten wij zelf dat dominantie het probleem kon zijn.
Op internet kwam ik een stukje tegen van Nicky Star waarin ik ons verhaal helemaal herkende. Met name de combinatie van Nicky die gericht is op gedrag en Chantal die het lichamelijke aspect bekijkt sprak ons enorm aan. Ons paard reageerde tijdens het grondwerk eigenlijk gelijk heel ontspannen op Nicky en toonde op dat moment niet dominant. Chantal heeft hem klinisch nauwkeurig bekeken en besprak daarna met ons haar bevindingen. Ons paard bleek pijn te hebben in het SI gewricht en enkele halsgewrichten.
Via de mail kregen we een duidelijk uitgewerkt verslag en samen kwamen we tot de conclusie dat het goed zou zijn om de pijnpunten rontgenologisch te bekijken. Uit de foto’s bleken Chantal’s bevindingen exact te kloppen. We kunnen nu gericht aan de slag met revalidatie.
Dankzij Chantal en Nicky heb ik geleerd hoe belangrijk het is om een ‘probleempaard’ lichamelijk goed te laten onderzoeken en daarbij verder te kijken dan alleen de benen en de drie gangen. Ik had bij ons paard niet gedacht dat er een lichamelijk probleem ten grondslag zou liggen aan zijn gedrag.
Groetjes Stien
********************************************************************************
Nu inmiddels alweer enkele maanden geleden liep mijn dochter met haar jonge paard tegen wat lastig jonge paarden gedrag aan. Eerst fors problemen in de aanleuning en toen dat allemaal wat beter leek te gaan een paard die steeds het heft in handen nam en dan steeds harder begon te rennen en zich niet meer terug liet nemen. Uiteindelijk ook nog wat forse bokken met als gevolg dat mijn dochter lelijk van haar paard af viel.
Dan sta je daar als ouder aan de zijlijn, machteloos, terwijl net je dochter voor je voeten is neer gesmakt, en vraag je je af waar dit allemaal goed voor is. Tegelijkertijd rees bij mij de vraag is dit gedrag of is er meer aan de hand? Inmiddels hadden we z’n gebit al laten controleren en ja hoor er zaten wat haaktanden aan te komen en dat is natuurlijk heel vervelend in de jonge paardenmond. Maar is dat alles? Waarom dat geren? Heeft hij meer leiding nodig? Of heeft hij misschien, behalve last van z’n doorkomende haaktanden, ook nog last van bijvoorbeeld z’n zadel? Of erger nog misschien last van z’n rug?
Toen, net in die periode dat ik met al deze vragen zat, bleek dat het mogelijk is om bij Nicky Star van Equinova een traject in te gaan waarbij het mogelijk is om niet alleen rijtechnisch en gedragstechnisch te worden begeleid maar ook je paard te kunnen laten onderzoeken op eventuele ongemakken van het bewegingsapparaat. Mijn dochter en het paard zijn meteen dat begeleidingstraject in gegaan.
Na wat onderzoek bleek er inderdaad wel wat zadel- en rug ongemak te zijn. Om die reden belangrijk om het zadel te vervangen en de rijtechniek van mijn dochter onder de loep te nemen. Ik ben natuurlijk een trotse moeder en doe de rijerij van mijn dochter niet na, maar besef toch wel dat in combinatie met wat rug en nek ongemak van het paard goede begeleiding in de rijtechniek van mijn dochter en behandeling van de rugproblemen van het paard heel belangrijk zijn. Daarom de keuze voor het leuke gecombineerde traject.
Nicky weet mijn dochter op super leuke manier te motiveren en te leren hoe ze haar paard het best kan rijden. Hierbij wordt natuurlijk rekening gehouden met zijn jonge leeftijd en dan ook nog wat rug ongemak. Tegelijkertijd behandelt Chantal de problemen met chiropractie, acupunctuur en medical taping. We zijn nu 2 behandelingen en 3 lessen verder. Inmiddels wel ook geïnvesteerd in een goed passend zadel en de resultaten zijn er naar! Zelfs weer zoveel vertrouwen in het jonge paard gekregen dat inmiddels de eerste wedstrijd is gestart! Hij was super braaf, iets gespannen dat wel, maar de combinatie was toch goed voor 2 eerste prijzen en de eerste 3 winstpunten zijn binnen. Hoe leuk is dat!
Er zullen nu nog een paar lessen volgen en nogmaals een bewegings- en rug controle. Dit traject is voor mijn dochter met haar paard een goede keuze geweest. De amazone haalt weer voldoening uit het rijden. De onzekerheid door het paarden gedrag (en achteraf ook ongemak van het dier) die was ontstaan gaf een hoop teleurstelling, bij paard en ruiter. Nicky Star (begeleiding ruiter) en Chantal Rijkhoff (begeleiding paard) hebben dit mooi verholpen! Nicky Star is behalve een uitstekende dressuuramazone (Intermediair II) ook Orun 4 instructrice en Emiel Voest Freestyle trainer en instructrice. Chantal Rijkhoff is dierenarts en gespecialiseerd in paarden chiropractie (FES), acupunctuur, medical taping en ook nog eens Centered Riding instructrice. Al met al een compleet pakket voor paard en ruiter!
Overigens ben ik van mening dat iedere ruiter, rekening houdend met het lichaam van het paard, er goed aan zou doen om regelmatig een controle van het paard te laten doen. Dit om er zeker van te zijn dat de training past bij het paardenlichaam. Paarden kunnen nu eenmaal niet praten en soms krijgen ruiters pas laat (soms te laat) de signalen door dat er iets niet helemaal lekker zit bij het paard. Voorkomen is beter dan genezen!
Groetjes Simone
********************************************************************************
Al de gehele winter zat mijn paard (9 jr oud, ruin, Florencio x Downtown, Klasse M2) niet goed in zijn vel. At slecht zijn ruwvoer, was onrustig en nijdig met aansingelen en qua uiterlijk zat hij slecht in zijn vacht. Ik heb verschillende onderzoeken laten uitvoeren door de DA, zoals bloed laten prikken (resultaat was goed), tanden laten veilen en een plas onderzoek laten afnemen. Echter bracht dit ons niets, waardoor we het hierbij hebben gelaten. Qua voeding zijn we op advies van maïs overgegaan op wortels tussen de middag. Echter ook hier later mee gestopt en overgegaan op luzerne en brok. Daarnaast hebben we mijn paard ook een subplement gegeven tegen een maagzweer. Hier hebben we geen onderzoek na laten doen, omdat dit vaak heel vervelend wordt ervaren door paarden en daarmee niet altijd vastgesteld kan worden. Het verbeterde minimaal en mijn paard ca. acht weken stil gezet, omdat ik hem niet wilde trainen naast zijn slechte voedsel inname.
Een bekende adviseerde mij de consultdag van Nicky Star en Chantal Rijkhoff, waarbij ze meerdere problemen onderzoeken waar de ruiter tegen aanloopt. Ik was blij dat ik samen met mijn paard werd uitgenodigd en het heeft mij zeker verder gebracht. Deze dag is het voer gecontroleerd en dit was volgens Nicky prima. Deze bevestiging was fijn en adviseerde mij wel een sublement toe te voegen aan zijn dagelijkse voeding. Daarnaast heeft ze me verschillende tips gegeven tijdens het lesgeven die ik nog dagelijks beoefen.
Naderhand controleerde Chantal mijn paard lichamelijk. Tijdens dit onderzoekje kwam er duidelijk naar voren dat mijn paard last had van zijn rechter voorbeen. Wanneer ze deze probeerde te strekken, gaf hij veel tegendruk en gaf hij duidelijk aan dat dit niet oke was. Later kwam ik er achter dat er ook hoger aan de rechterzijde een aantal spieren bij mijn paard gevoelig waren. Om deze reden heb ik enkele weken later een afspraak bij haar gemaakt en heeft zij hem helemaal nagelopen en behandeld. Aansluitend heeft ze verschillende punten geactiveerd door middel van acupunctuur. Ik merkte al snel verschil, zo was hij minder gevoelig en lijkt hij weinig tot geen last meer te ervaren.
Twee maanden later gaat het zichtbaar beter met mijn paard. Zijn lange doffe vacht is hij kwijt, zijn ruwvoerinname is verbterd en inmiddels hebben we onze eerste wedstrijd weer gereden. Zijn singelnijd is niet weg, maar niet meer zo aanwezig dat het is geweest. De gevoelige plekken zijn er niet meer en qua gewicht is hij veel aangekomen.
Ik heb tijdens deze consultdag zowel van het advies van Nicky en Chantal beiden veel geleerd, maar ook veel bevestigd gekregen (dingen die goed zijn behouden). Op allerlei verschillende manieren weten ze dingen te controleren en hebben ze voor ieder een aangepast advies. Daarnaast lijkt mijn paard beter in zijn vel te zitten en oogt hij fit. Voorheen was ik niet enthousiast over chiropractie bij een paard (omdat ik het niet kende), maar door deze behandeling heb ik ervaren dat het daadwerkelijk zijn positieve uitwerkingen heeft.
Nicky en Chantal, nogmaals bedankt.
Groetjes Nina
**************************************************************************
Sinds 3 jaar heb ik Zara, een 13 jarige San Remo merrie van 1,60.
Bij haar vorige eigenaresse liep zij in het M1, maar wel al met de opmerking dat het hard werken was met dit paard. Zara vindt alles leuk wat in haar straatje past zoals springen, naar het bos, naar het strand, op de wei staan, eten en spelen. Dressuur rijden doet ze omdat het moet maar van harte ging het niet.
Zara had daarbij ook bedacht dat we na lovende prestaties in de B nu wel konden stoppen. In de L1 haalde we dan ook bijna geen enkele winstpunt meer, ze ging zelfs de ring niet meer in en als ik haar dan toch zover kreeg speelde ze bij het zien van een emmer de rol van stervende zwaan uitermate goed. Ik was ten einde raad. Als mens wil je nog wel eens emotioneel reageren ‘dat paard heeft alles, staat verder hele dagen op de wei te spelen, we gaan naar het bos, ik sleep wortels bij de Boerenbond tot in den treuren aan….. ik vraag 30 min per dag of ze éven gewoon d’r best wil doen en dát kan dan niet!!!’ Ik begon het plezier in het rijden te verliezen.
In de zomer van 2016 ben ik begonnen met lessen bij Nicky. We hebben eerst telefonisch het een en ander doorgenomen en daarna hebben we een afspraak gemaakt. Tijdens de lessen heeft Nicky volledig oog gehad voor elke pas die ik samen met Zara maakte en heeft dit altijd vol rust en zeker vol vertrouwen begeleid. Daardoor werd ik ook een stuk zekerder want ondertussen had ik ook het idee gekregen dat ik beter op tafeltennis kon gaan. We hebben probleem voor probleem aangepakt en soms ook wel het gevecht moeten aangegaan. Zara liet duidelijk merken dat zij niet gediend was van inspannende activiteiten en gromde en staakte waar het kon. Maar… We hebben volgehouden en overwonnen! Ik kreeg het plezier in het rijden terug en daardoor mijn paard ook. Wat mij ook erg heeft geholpen is een aantal ritjes op het paard van Nicky, Kafka. Zo ook gereden zonder zadel en hoofdstel om mijn zit te verbeteren.
3 weken terug ben ik weer voor het eerst op wedstrijd geweest. Ik was voorbereid op alles, ook het clownesk gedrag van mijn paard. Dat viel achteraf gezien erg mee en ik had een goed gevoel over de proefjes. Wat bleek; 4 winstpunten gereden! Heel erg trots! Over 3 weken gaan we weer en dan wil ik samen met Nicky nog wat puntjes gaan verfijnen. Maar dat we het ergste al overwonnen hebben is een feit, met de goede hulp van Nicky!
Fiona
*******************************************************************************
Voorgeschiedenis paard Chapeaux
Het paard Chapeaux, 6 jaar oud inmiddels, heeft de laatste 3 jaar nogal wat problemen gekend op het fysieke en mentale vlak. Dit hield het volgende in dat het paard nogal wat pijn had en dit was niet te verklaren. We hebben heel wat adviezen ingewonnen en verschillende dierenartsen hebben naar het paard gekeken en we zijn naar verschillende klinieken geweest. Hierbij is vast komen te staan dat het paard lichamelijke problemen had in de hals en dit is d.m.v van Injecties opgelost. Paard had geen pijn meer maar bleef gedrag vertonen wat we niet konden thuisbrengen o.a. stakingsgedrag, zomaar stoppen en achteruitlopen en niet meer voorwaarts te krijgen. Er zijn heel veel mensen mee bezig geweest om te kijken waar dit gedrag van het paard vandaan zou kunnen komen.
Equinova
Omdat niemand ons verder kon helpen zijn we naar Equinova gegaan, eigenaar Nicky Star werd ons aanbevolen. Wij hebben Chapeaux daar voor 6 maanden ondergebracht en het paard en ruiter hebben een ware metamorfose ondergaan. De werkwijze van Nicky en haar team hebben ons een heel andere kijk doen geven. Waar Equinova in gespecialiseerd is wat zijn de doelen die je wilt behalen, de valkuilen en je kwaliteiten. Met name het gedrag van ruiter staat centraal als iets is aangeleerd is het vaak lastig om dit te veranderen. De wijze waarop Nicky paard en ruiter heeft getraind en de vele handvaten die ze heeft meegegeven, heeft van Chantal een andere ruiter gemaakt. Wij hebben in de 6 maanden dat Chapeaux bij Equinova stond heel veel geleerd op het gebied van geduld, houding en gedrag en hoe hiermee om te gaan.
Chapeaux na 6 maanden weer terug op eigen manage.
Na 6 maanden hebben we Chapeaux weer opgehaald en staat hij weer in zijn eigen box in de manage. Tot op de dag van vandaag is Chapeaux geen paard meer wat staakt. Zonder Equinova denk ik dat we niet verder waren gekomen met Chapeaux. Ik raad een ieder aan als je problemen ondervindt zoals ik bovenstaand heb omschreven om contact op te nemen met Equinova.
Dirk Zevenbergen
********************************************************************************
Ruim 2,5 jaar geleden kwam Storm, een e-pony van toen 11 jaar, onverwacht op mijn pad. 
Een hele lieve en vooral ook brave, bomproof pony, met een onbekende afstamming en van een onbestemd ras, die altijd alleen maar buiten in het bos gereden was. Hij was bedoeld voor mijn twee dochters, maar door onverwachte omstandigheden ben ik hem ook zelf gaan rijden. Hij bleek toen rijtechnisch eigenlijk nog nauwelijks echt iets te kunnen en dat maakte het ook moeilijk voor mijn dochters om hem leuk te kunnen rijden. Hij kende stap, draf en een vorm van galop. Toen ik dressuurmatig echt met hem aan de slag ging bleek hij enorm scheef te zijn en de galophulpen volstrekt niet te kennen, waardoor hij altijd verkeerd aansprong en alleen maar heel hard ging. Eerst ben ik daar met wekelijkse lessen bij Nicky mee aan de slag te gaan, maar omdat we daarin onvoldoende vooruitgang boekten om hem een goede basis bij te brengen heb ik Nicky voorgesteld hem voor enige tijd bij haar in training te zetten zodat Nicky dagelijks met hem aan de slag kon. En met succes!
Na zijn ‘trainingsperiode’ op stal bij Nicky in de zomer van 2015 heb ik het stap voor stap weer overgenomen en ben ik het eerste jaar frequent blijven lessen met hem bij Nicky om het geleerde verder te bevestigen. Dit heeft erin geresulteerd dat we in het najaar van 2015 onze eerste B-proef konden starten en het najaar van 2016 al onze laatste punten in de L2 konden halen. Zonder een goede, degelijke basistraining was ons dat niet gelukt. We gaan natuurlijk verder trainen voor het M1, maar een belangrijker doel was en is dat Storm uiteind
elijk door mijn dochters overgenomen kan worden zodat zijn met hem hun eerste B-proeven kunnen gaan starten. Het geduld, de handigheid en de schat aan ervaring van Nicky om een probleem op verschillende manieren op te lossen hebben zowel Storm als mij geholpen om samen verder te komen, niet op te geven en de frustratie dat iets niet lukt niet de overhand te laten krijgen. Het bleek uiteindelijk niet alleen een rijtechnische correctie van het paard, maar zeker ook een stukje mentale training hoe je als ruiter met zo’n rijtechnisch probleem omgaat, jezelf realistische doelen stelt, hulp vraagt en stap voor stap samen verder ontwikkelt.
Arianne van Galen
********************************************************************************
Ik heb in 2011 mijn paard Chapeaux gekocht, hij was toen vier jaar oud. Het eerste jaar heb ik heel fijn kunnen rijden en we vlogen de wedstrijden door, we konden alles samen zoals buitenritten, kerstbomen springen en door de sproeiers rijden.
Een jaar later begon hij met puberen. Ik dacht dat het gewoon bij de pubertijd hoorde, totdat het steeds erger werd. Uiteindelijk werd het ketsen steeds erger en deed hij dat soms meerdere rondjes door de baan. Als we in de buitenbak reden ging hij weleens de bak uit en wilde er dan niet meer in. Daarna kwam het staken, hij stopte op mijn beenhulp en ging naar achter lopen en steigeren, uiteindelijk wilde hij bijna niet meer lopen en ging alleen nog maar achteruit.
Ik werd er even later bang van omdat ik dit zelf nog nooit mee had gemaakt. Toen heeft mijn zus er opgereden, met het idee dat ik hem daarna zelf weer kon oppakken. Maar dat hielp ook niet, want zelfs als er iemand op zat die niet bang was en op het juiste moment handelde, dan nog ging hij staken en soms nog erger.
Vervolgens heb ik er verschillende dierenartsen naar laten kijken. Er werd niks gevonden en geadviseerd in de training weer terug te gaan naar de basis. Met dat advies ben ik hem zelf weer gaan rijden. In het begin ging het eigenlijk heel goed totdat ik weer op mijn wedstrijd niveau kwam (L2), toen kwam het staken weer terug. Het staken werd steeds erger, zo erg dat hij het bijna elke dag deed.
Na deze drie jaar kreeg ik van een stalgenoot de tip om chiropractor (en dierenarts) Chantal Rijkhoff naar hem te laten kijken. Tijdens de behandeling vond zij aardig wat kwaaltjes in zijn lichaam en die is ze gaan behandelen. Na een aantal behandelingen werd zijn lichaam wel beter behalve zijn rug en hals, die bleven erg gevoelig. Chantal twijfelde hier zelf ook over, omdat hij af en toe nog steeds wilde staken. Daarom heb ik een afspraak gemaakt bij Dierenhospitaal Visdonk om röntgenfoto’s van zijn rug en hals te laten maken. Op de foto’s van zijn rug was niets te zien, op de foto’s/ echo van zijn hals was te zien dat hij ontstekingen had bij zijn facetgewrichten en dat hebben ze ingespoten met ontstekingsremmers. Na de behandeling moest hij twee maanden stappen, daarna mocht ik erop stappen en een rondje draven en zo heb ik stapje voor stapje (met elke week contact met de dierenarts), hem weer opgebouwd. Toen hij helemaal was opgebouwd begon hij toch weer met staken, dus zijn we toen weer verder gegaan met de behandelingen van Chantal, daaruit bleek dat heel zijn lijf pijn deed behalve zijn hals.
Uiteindelijk adviseerde Chantal om hem naar stal Equinova te brengen waar ze met een heel team aan de slag konden. Onder leiding van Nicky Star werd hij getraind door haarzelf, Alied Fijen en Pascalle Poppelaars. Daarnaast werd hij wekelijks gecheckt en behandeld door Chantal.
De eerste maand ben ik daar niet langs geweest, want dat was toen even beter voor ons beide. In die maand heeft Nicky hem veel los gewerkt en gelongeerd, Alied heeft met hem gewerkt aan de hand en Chantal heeft hem regelmatig behandeld zodat zijn lijf snel kon verbeteren.
In maand twee was zijn lijf al veel verbeterd en was het een veel gelukkiger paard om te zien. Ik ben toen ook zelf daarheen gegaan voor mijn training. Ik ben hem toen zelf gaan loswerken en longeren onder begeleiding van Nicky, daardoor had ik het snel onder de knie.
In maand drie was zijn lijf zoveel verbeterd dat er weer iemand op kon, Pascalle ging er als eerste op en ze begonnen aan de longeer lijn om te kijken hoe Chapeaux erop reageerde. Hij was de eerste keer zenuwachtig maar dat werd al snel beter. Heel de maand heeft Pascalle hem gereden onder begeleiding van Nicky, het rijden ging steeds een stukje beter. Ze gingen op een hele andere manier met zijn gedrag om.
In maand vier ben ik hem zelf weer gaan rijden, altijd onder begeleiding van Nicky. Ik vond het lastig om mijn oude gewoontes af te leren en nieuwe gewoontes aan te leren. Toen ik dat beter onder controle had kon ik steeds meer aan mijn paard gaan rijden. Het werd steeds meer echt trainen en ik kon uiteindelijk weer een L2 proefje met hem rijden. In al die maanden heb ik geleerd om op een hele andere manier met het staken om te gaan en dat werkt goed.
Daarna hadden Chapeaux en ik een goede basis opgebouwd en durfde Nicky ons met een gerust hart naar huis te sturen. We hebben allebei zoveel geleerd en konden zelfs al een M1 proefje rijden. Ik wil Chantal, Alied, Pascalle en met name Nicky heel erg bedanken voor alles wat ze voor ons gedaan hebben. Wij gaan thuis lekker verder knutselen en vol goede moed verder samen.
Chantal Zevenbergen
***************************************************************************
3 Weken geleden is mijn nieuwe, bijna 5-jarige, paard bij ons thuis op stal gekomen. De eerste keer rijden bleek al dat hij erg nerveus was, ik heb die dag ook niet ontspannen af kunnen sluiten. Mijn gedachte was; nieuwe omgeving, nieuwe ruiter etc. Zeker aangezien we bij het proefrijden en dergelijke geen problemen hadden. Bij de tweede keer rijden, ging het goed fout. Ik ben er flink afgevallen met gekneusde ribben tot gevolg. Aangezien het rijden er even niet in zat, wilde ik gaan longeren. Ook dit leidde tot heftig vluchtgedrag en nervositeit.
Ik zat met mijn handen in het haar en ben overal naar informatie en gewoon hulp gaan zoeken. Ik kwam terecht bij Nicky van Equinova. Een van de eerste berichten die ik kreeg, was; ‘ik kan je hiermee helpen’. Dit gaf direct een goed gevoel. Afgelopen zaterdag is Nicky voor het eerst geweest. Wat me direct op viel, was de kundigheid en rust. Er werd me gevraagd wat ik van deze dag verwachtte, wat ik wilde bereiken. Er is me veel uitgelegd, voorgedaan en ik heb veel ‘oefeningen’ gekregen om mee aan de slag te gaan. Mijn paard was ook direct rustiger en meer ontspannen. Leiderschap, duidelijkheid en respect zijn de keywoorden.
Ik kijk nu al uit naar onze volgende afspraak.
Bianca Kilsdonk
*****************************************************************************
Afgelopen april heb ik contact opgenomen met Nicky Star, om mij te helpen met het opleiden van mijn verzorgpaard Isha.
Toen ik begon met het verzorgen van Isha had hij maar weinig vertrouwen en vertoonde hij staakgedrag. De eerste les was meteen al erg fijn. We hadden natuurlijk al het een en ander geprobeerd met Isha, maar bij iedere stap vooruit leken we er daarna weer 2 achteruit te gaan. We zaten in een negatieve spiraal en waren het vertrouwen helemaal kwijt. Maar door de goede opmerkingen en aanwijzingen van Nicky werd dit beetje bij beetje weer hersteld. Ook zagen we bij Isha een enorme ommekeer in zijn gedrag. In eerste instantie was hij enorm paniekerig en liet hij weinig toe. Een beetje druk zorgde er al voor dat hij compleet uit zijn dak ging. De duidelijkheid die Nicky hem bood zorgde ervoor dat hij een stuk minder paniekerig werd.
Ook viel het haar op dat hij wat last leek te hebben van zijn lijf. Daarop hebben we hem meteen laten controleren. En wat bleek? Hij had verschillende blokkades, onder andere in zijn heup, nek en hals. De weken erna zijn we met de aanwijzingen en tips van Nicky aan de slag gegaan. Enkele weken later stond de volgende les van Nicky ingepland. Isha was veranderd in een compleet ander paard. Vriendelijk, werkwillig en vooral heel erg rustig. We konden hem nu weer op een rustige manier longeren. Dit lijkt wellicht een kleine stap vooruit, maar voor ons voelde het als een enorme overwinning. We zitten weer op de goede weg.
Ik ben enorm blij dat ik Nicky om hulp heb gevraagd. Uit alles wat ze doet en zegt blijkt een enorme hoeveelheid kennis en kunde. Ik kijk er dan ook naar uit om nog veel meer van haar te leren!
Marcelle Fierinck
***************************************************************************
Begin juni 2011 heb ik Zara op Equinova gestald in de hoop er samen met Nicky en haar team een blij paard van te maken.
Ik had Zara eerder dat jaar gekocht als 6 jarige sportmerrie die al een puntje had gelopen in de M dressuur. Dat ze een wat lastig karakter had, was snel duidelijk. Dat ze van haar oren tot haar staart scheef was en vast zat, werd een maand na aankoop duidelijk. Vele therapeuten en artsen later was Zaar in juni redelijk recht van lijf en leden, maar van een vriendelijk en vrolijk dier was geen sprake. Volgens de kliniek in Moerbeke was er geen enkele lichamelijke reden meer voor Zaar haar gedrag (staken en steigeren), maar ik kon er niets mee.
Vlak voor mijn vakantie heb ik Zara naar Nicky gebracht met de vraag te kijken wat ze kon bereiken met haar gedurende mijn afwezigheid. Tijdens mijn vakantie kreeg ik al berichtjes via de sms dat Zara zich steeds beter ging gedragen. Staken heeft ze daar eigenlijk nooit gedaan en als ze al liet weten het ergens mee oneens te zijn, uitte ze dat door te knarsen of heel boos te kijken (iets waar ze aardig goed in is). Zaar bleek het heel goed te doen
op een stuk duidelijkheid terwijl ik haar veel te vaak haar ding liet doen of juist meerdere opdrachten tegelijk gaf.
Na die weken heb ik haar weer over gepakt . Ik reed haar zelf, maar leste 2 tot 3 keer in de week om te leren voelen hoe ik duidelijk kan zijn zonder groot in te grijpen. Ik heb rond de lessen veel met Nicky gepraat over Zara, mijn verwachtingen van haar en het accepteren van haar karakter. Daar heb ik bijna nog meer aan gehad dan aan het rijkundige deel van de lessen. Voor mij was het keerpunt de vraag van Nicky of ik wel van Zara hield.
Nicky hoorde me alleen maar mopperen op haar… Toen ik me daarvan eenmaal bewust was en haar onrustige en zure gedrag ging negeren en het goede gedrag ging belonen (zowel in de omgang als onder het zadel), kreeg ik een ander paard. Zara begon mij te vertouwen en zocht toenadering in plaats van haar tanden te laten zien.
Inmiddels staat Zara al een paar maanden dichter bij huis. Met enige regelmaat hebben we onze probleempjes en botsingen, maar die zijn altijd op te lossen en in de grote lijn gaan we nog steeds met sprongen vooruit. Ik kan nu oprecht zeggen dat ik zielsveel houd van mijn onzekere en soms ongeduldige merrie en dat ik blij met haar ben ondanks al haar nukken! Eind februari starten we voor het eerst M1. We gaan nog niet direct voor de
hoofdprijs, maar ik begin erin te geloven dat we niet compleet voor joker gaan rijden!
Marijn van Starkenburg
******************************************************************************
Ongeveer 2,5 jaar geleden ben ik voor het eerst bij Equinova geweest. Ik moest daar starten met 1van mijn paarden. Ik kon Nicky al een aantal jaar, we hebben namelijk een tijdje op dezelfde stal gestaan en ook hebben we beide dezelfde instructrice gehad. Aangezien die instructrice verhuisd
is naar Duitsland was ik opzoek naar wat nieuws.
Na een tijdje zelf wat getobd te hebben met het trainen van mijn paarden heb ik Nicky gebeld voor een lesje. De manier zoals Nicky haar paarden trainde beviel mij wel. Nu had ik met 1 van mijn paarden Vitermo al een tijdje wat problemen die voornamelijk uit zijn lichaam kwamen. Nadat ik bij Nicky was geweest en ze hem even helemaal bekeken had heeft ze me aangeraden om
hem eens na te laten kijken bij de holistische praktijk voor dieren ‘Den Hoek’.
Nadat ik een afspraak gemaakt heb ben ik naar Den Hoek gegaan waar ze constateerden dat hij bekken instabiliteit had waardoor hij eigenlijk altijd met pijn liep. Na een aantal maanden en behandelingen later mochten we weer aan de slag. Onder begeleiding van Nicky door middel van loswerken, dubbele lange lijnen en de “juiste” manier van rijden hebben we het werk weer opgepakt en is hij na een lange herstelperiode en veel doorzettingsvermogen helemaal pijn vrij, loopt hij als nooit er voor en hebben we M1 kunnen starten. Ondertussen heb ik een ander baasje gevonden voor Vitermo, die heel veel plezier van hem heeft.
Natuurlijk ben in met mijn andere paard Donna Doria flink aan het lessen geweest en hebben we van deze stijve, slome en sensibele merrie een heel fijn dressuur paard kunnen maken en rijden we ondertussen al in het M2 met winst! Maar we zijn er natuurlijk nog niet want dat hoedje komt er!
Afgelopen oktober was het de beurt aan Sjoep. Ik had namelijk nog een uitdaging staan: een kleine 3 jarige die mij iets te vlug was. Ik had zelf het voorbereidende werk zoals longeren, dubbele lange lijnen, zadel en hoofdstel al gedaan. Alleen als ik er op wou gaan zitten ging ze alleen maar rennen. Zoals afgesproken heb ik begin oktober Donna Tella gebracht en konden
Sjoep en Nicky ermee aan de slag. Een week later ben ik langs gegaan om te kijken hoe het ging. Ik vond het prachtig om te zien met hoeveel geduld en kennis Nicky en Sjoep aan het werk waren. Ik zag mijn kleine dondersteentje veranderen in een engeltje.
Onder begeleiding en met hulp van Sjoep ben ik Donna Tella zelf gaan rijden op Equinova. In het begin vond ik het allemaal erg spannend maar Sjoep heeft me uitgelegd en geleerd hoe ik op de juiste manier moet reageren en hoe ik met bepaalde situaties om moet gaan. Na een aantal weken heb ik haar weer mee naar huis genomen en ik kan jullie vertellen dat ik nu echt
het braafste, fijnste en meest rustige 3 jarige paard heb wat jullie je maar kunnen bedenken.
Ten slotte wil ik Nicky, Sjoep en het hele team van Equinova heel erg bedanken voor alles. Ik weet nu hoe ik mijn paarden beter kan begrijpen en trainen, zowel vanaf de grond, als wanneer ik erop zit. De manier zoals er gewerkt wordt op Equinova is helemaal MIJN manier!
Samantha Rijerkerk
*****************************************************************************
In februari 2010 kocht ik mijn toen 2-jarige ruin Chocolate. Na enkele minder goede ervaringen met oudere paarden, waarvan je het verleden niet kende, had ik bewust voor een jong paard gekozen. Hij was zo groen als gras en kwam rechtstreeks van de wei. Ik wilde hem opvoeden zoals ik dat graag wilde. In mijn tempo op basis van rust, vertrouwen en ontspanning. De allereerste dingen heb ik hem zelf geleerd, maar voor het aanleren van de rijtechnische basis miste ik nog veel kennis en ervaring. Bovendien wilde ik dat niet op de traditionele, snelle manier doen met zweep en ingewikkelde hulpmiddelen.
In het verleden had ik al wel eens het werk van Emiel Voest gezien en via zijn website kwam ik in het voorjaar van 2011 in contact met Stal Equinova om
daar met Chocolate enkele cursussen te volgen. Het Freestyle systeem is een aanpak die heel goed bij hem en bij mij bleek te passen (zo goed zelfs dat ik dit jaar gestart ben met de instructeuropleiding van Emiel Voest omdat ik het belangrijk vindt dat deze manier van werken met paarden breed in paardenland wordt toegepast).
Ik heb bij Equinova de cursussen loswerken, grondwerk en dubbele lange lijnen gevolgd. Leuke intensieve dagen, waar je in korte tijd veel leert en wat je vervolgens eenvoudig thuis verder kunt oefenen. Wanneer ik vast liep met een bepaalde oefening, dan was het ook na de cursus mogelijk om een privéles af te spreken (thuis of bij Equinova) om een bepaalde handigheid te verbeteren of ingeslopen foutjes op te lossen. Met dit als basis heb ik met de hulp van de mensen van Equinova Chocolate bijvoorbeeld ook geleerd rustig de trailer op te lopen. Door op deze manier met je paard aan het werk te gaan wordt je relatie met je paard leuker, intensiever, duidelijker en daardoor ook zekerder. Je pakket aan vaardigheden om met je paard te werken wordt enorm uitgebreid, zodat je hem (en jezelf) veel meer variatie in het werk kunt aanbieden. En nog steeds roep ik de hulp in van Equinova als ik op het gebied van het Freestylewerk een stapje verder wil komen. Niet alleen als er problemen opdoen, maar vooral om er zelf steeds handiger in te worden!
Arianne van Galen
******************************************************************************
“Natuurlijk gaat het lukken” dit waren de woorden waar ik stiekem al een hele lange tijd naar op zoek was.
Pardous mijn eigenwijze ruin van twaalf jaar, heb ik al vanaf veulen aan. Het is mijn eerste paard, mijn steun en toeverlaat vanaf mijn veertiende. Tenminste.
Nadat ik mijn E-rijbewijs had gehaald, wilde ik meer met Pardous dan alleen maar rondjes in de bak rijden: lekker het bos in, naar een rijvereniging en wedstrijden rijden. Zo gezegd zo gedaan. Nadat ik in het bos had gereden wilde Pardous niet meer mee naar huis.
Vijf man, een sterk verdovingsmiddel en een gevecht van een uur kostte het om mijn paard weer thuis te krijgen. In buitenritjes besloot Pardous wanneer we in volle galop terug naar huis gingen. Op mijn eerste bezoek aan de rijvereniging heeft hij noodgedwongen moeten overnachten, omdat mijn paard niet meer naar huis wilde. Verschillende keren heb ik geworsteld met het idee om Pardous te verkopen.
Tegen adviezen van mijn omgeving in ben ik met Pardous aan de slag gegaan. Na een telefoongesprek met Emiel Voest kon ik twee dagen later bij Equinova terecht. Ik was nauwelijks bekend met de Freestyle-methode. Hoewel ik het wat zweverig vond, had ik problemen met Pardous op gebieden waar mijn dressuurlessen niet op ingingen. Vanaf het begin gaf Nicky van Equinova mij het vertrouwen dat mijn problemen opgelost zouden worden. Wel zou het hard werken worden, vooral voor mij.
Er is niets teveel gezegd. Freestyle training is nu iets wat ik toepas naast en tijdens de dressuurtrainingen. De leiderschapsverhoudingen tussen mij en Pardous zijn omgedraaid. Hoewel mijn eigenwijze ruin nog altijd zal proberen het laatste woord te hebben, kan ik hem nu veel beter onder controle houden. Door de verschillende Freestyle-technieken is de verhouding tussen mij en Pardous verbeterd. Pardous is rustiger en kalmer geworden. Na drie maanden hard werken, kan ik Pardous in mijn eentje in de trailer meenemen en heb ik mijn eerste concours gereden.
Een half jaar geleden had ik dit niet durven hopen.
Jessica van der Giessen