Maar dat wil niet zeggen dat groen op groen niet goed komt, want daar zorg ik wel voor:-)
Een paar weken geleden kwam bij mij Hannah met haar moeder. Ze had een paard gekocht, een jonge Spaanse dame, die alles nog moet leren. Zo groen als gras. Het ding is dat Hannah dit zelf ook nog is, wanneer het gaat om het hebben van een jong paard en dat noemen we groen, best gek eigenlijk🤔
Idealiter is er dan ook een ervaren ruiter die het jonge paard alles leert, of een onervaren ruiter die met een ervaren paard aan de slag gaat. Maar niet alle situaties zijn ideaal en daar is niets mis mee en leer je ook heel veel van.
Een les te leren
Heel veel over jezelf vooral en dat is niet altijd makkelijk en kan behoorlijk confronterend zijn! Ik geloof dat een paard niet voor niets op jouw pad komt en dat dit te maken heeft met een les die je moet leren. Soms is de makkelijkste weg, de weg van uit de weg gaan. Maar ik denk dat die zelfde les dan -weleens waar in een andere vorm- telkens terug blijft komen tot je deze les alsnog geleerd hebt.
Dus dan kun je net zo goed gelijk de eerste keer door de zure appel heen bijten en de les leren die je te leren hebt. Dit zal je niet alleen een betere paardenvrouw maken in dit geval, maar ook een beter mens in alles buiten de paarden. En daarvoor zijn we hier, om te groeien.
Iets wat Hannah heel serieus neemt, groeien en leren. Ze staat zo open voor alles, net een spons, ze zuigt alle informatie in zich op en dat is heerlijk om mee te werken als instructeur. Maar Hannah is ook heel erg onzeker als het gaat om haar Denariah. Gaat ze niet door het draad heen, is ze wel lief naar andere paarden, loopt ze niet over mij heen, bezeert ze zich niet, gedraagt ze zich wel, waarom doet ze dit?
Groen vraagt om een leider
En die onzekerheid is natuurlijk logisch, alleen helpt het haar paard in deze niet. Denariah heeft heel duidelijk leiding nodig. Er werd gezegd dat het een dominante dame betreft, ik denk daar anders over. Maar het is wel een paard met een nog korte concentratieboog die duidelijk leiding vraagt en wanneer je dit niet geeft, regelt ze het zelf wel.
Van de week gingen we voor het eerst loswerken, een trainingsvorm waarbij je los met het paard werkt en hierbij met jouw eigen lichaamstaal controle krijgt over de richting en tempo van het loslopende paard, om zo de verhoudingen tussen ruiter en paard zeker te stellen. In eerste instantie ging Denariah vreselijk uit haar dak toen ze nog alleen in de loswerkbak stond. Hannah vond het zo spannend dat er iets mis zou gaan, dat ze het liefst weg wilde rennen. Toen moest ik even heel streng tegen haar zijn dat ze moest blijven kijken wat er ging gebeuren wanneer ik met haar aan het werk zou gaan.
De eerste paar rondjes gingen gepaard met rennen, bokken en springen. Het duurde niet veel langer dan dat voor Denariah ging ontspannen en uiteindelijk keurig ging luisteren naar mijn aanwijzingen. Hannah zei dat ze het zo knap voor van haar paard dat ze dat allemaal gelijk deed, maar dat is het leuke, het is “paardentaal”, ze hoeven niets te leren, dat weten ze allemaal al. Het is de mens die dat zichzelf eigen moet maken en ik vind dat je dat verplicht bent aan het paard.
De grootste les
Voor Hannah was de grootste les van dit verhaal dat zij de behoeften van haar paard boven haar eigen angsten moet gaan leren plaatsen. Alles in haar schreeuwde: “Ik moet hier weg! Ik vind het zo eng!” Maar haar paard had haar nodig, een leider, iemand die haar vertelt hoe ze met spannende situaties kan omgaan.
Hannah is heel bedreven om er een succes van te maken en is daarom een heel intensief traject aangegaan, wat speciaal op haar wensen is gemaakt, met wekelijks 4 lessen in de eerste maand, 3 lessen in de tweede maand en 2 lessen in de derde maand, maar meer is natuurlijk altijd mogelijk. Met elkaar gaan we ervoor zorgen dat dit een succesverhaal gaat worden, ik heb hier alle vertrouwen in😇
